மன்னிப்பு முடிவில்லாமல் தொடரட்டும் ...
அன்பான சகோதர சகோதரிகளே,
இன்றைய முதல் வாசகத்தில் நாம் கேட்கிறோம் — ஆண்டவரது உடன்படிக்கைப் பேழை இஸ்ரயேல் மக்களுக்கு முன்னால் யோர்தானை கடந்தது. இது ஒரு பெரிய அதிசயம். அறுவடை காலத்தில் கரைபுரண்டு ஓடும் யோர்தான், பேழையைத் தூக்கிச் சென்ற குருக்களின் காலடிகள் நீரைத் தொட்டவுடன் பிளந்து, மக்கள் வறண்ட தரையில் கடந்து சென்றனர்.
இதன் மூலம் இறைவன் மக்களுக்கு ஒரு உறுதியைத் தந்தார்: "நான் உங்களோடு இருக்கிறேன்" என்று. மோசேயோடு இருந்தது போல, யோசுவாவோடும், மக்களோடும் ஆண்டவர் இருக்கிறார் என்பதை அவர் தெளிவாகக் காட்டினார்.
இங்கே நாம் அறிகிற முதல் பாடம்:
நம் வாழ்க்கைப் பயணத்தில் இறைவன் முன்னே செல்கிறார்.
இஸ்ரயேலர் பயணத்தில் பேழை முன்னே சென்றது போல, நம் வாழ்க்கைப் பாதையிலும் ஆண்டவர் முன்னே செல்கிறார்.
நம் வாழ்க்கையின் “யோர்தான்” — அதாவது, நம்மை தடுத்துக் கொண்டிருக்கும் சோதனைகள், பயங்கள், சந்தேகங்கள் — அவை நம்முன் தடுக்காமல் நம்மை கடத்தி விடும் வல்லமை அவருக்குண்டு. நமக்கு தேவையானது, நம் கண்களை ஆண்டவர்மேல் வைத்துக்கொண்டு, அவரைப் பின்பற்றும் நம்பிக்கை மட்டுமே ...
இன்றைய நற்செய்தி வாசகத்தில் பேதுரு இயேசுவிடம் கேட்கிறார்: "என் சகோதரர் எனக்கு எதிராகப் பாவம் செய்தால் நான் எத்தனை முறை மன்னிக்க வேண்டும்? ஏழு முறை மட்டுமா?"
இயேசுவின் பதில் நம்மை அதிரவைக்கிறது: "ஏழு முறை மட்டுமல்ல; எழுபது தடவை ஏழு முறை."
இயேசு கணக்கு சொல்லவில்லை; அவர் சொல்வது — மன்னிப்புக்கு எல்லை இல்லை என்பதே.
அவர் சொன்ன உவமை — ஒரு அரசன் பத்தாயிரம் தாலந்து கடனை மன்னித்தார், ஆனால் அந்தப் பணியாள் தன்னிடம் நூறு தெனாரியம் கடன்பட்ட ஒருவரை மன்னிக்க மறுத்தான். இங்கே இயேசு சொல்லும் உண்மை — நாம் பெற்ற மன்னிப்பு அளவிட முடியாதது; அதற்கு ஒப்பாக, நாம் பிறரை மன்னிக்க வேண்டும்.
இன்றைய நாளுக்கான இரண்டாவது பாடம்:
மன்னிப்பே நம்பிக்கையின் உயிர் மூச்சு.
இறைவன் நம்மை தினமும் மன்னிக்கிறார். நம் பாவங்கள் எவ்வளவு பெரிதாக இருந்தாலும், நாம் மனமாற வந்தால் அவர் மன்னிக்கத் தயார். அப்படியானால், நாம் நம் சகோதர சகோதரிகளை மன்னிக்காதிருப்பது எப்படி?
மன்னிப்பு என்பது ஒருவருக்காக மட்டும் அல்ல; அது நம்மை விடுதலை செய்யும். பழி, கோபம், குற்ற உணர்ச்சி — இவை நம்மை உள்ளிருந்து சிதைக்கும். மன்னித்தால் அந்தச் சங்கிலிகள் உடைந்து நம் உள்ளம் அமைதி பெறும்.
இன்றைய வாசகங்களின் அடிப்படையில் நாம் உணர்ந்து கொள்ள வேண்டியவை ...
- இறைவன் நம் பயணத்தில் முன்னே செல்கிறார்; அவர் நமக்கான வழியை திறந்து வைக்கிறார்.
- அந்த வழியில் நாம் சுமந்துச் செல்ல வேண்டியது — மன்னிப்பின் மனம்.
உடன்படிக்கைப் பேழை நம் முன்னே சென்றது போல, இன்றும் இயேசுவே நம் முன்னே செல்கிறார். ஆனால் அவர் பின்பற்றும் மக்களின் இதயம் மன்னிப்பால் நிரம்பியிருக்க வேண்டும் என்று அவர் விரும்புகிறார்.
அன்பானவர்களே,
இன்றைய வாசகங்கள் நமக்கு விடுக்கும் அழைப்பு :
- வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு தடையிலும், “ஆண்டவர் முன்னே செல்கிறார்” என்ற நம்பிக்கையோடு நடக்க வேண்டும்.
- தினமும், எல்லையற்ற மன்னிப்பைப் பழக்கமாக்க வேண்டும்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக