சமாரியர் – ஓர் அலசல் முன்னுரை:

 அலகு ஒன்று

1. யார் இந்த சமாரியர் – ஓர் அலசல்

முன்னுரை:

நம் வாழும் உலகில் ஒருவர் ஒருவர் இணைந்து வாழவே படைக்கப்பட்டுள்ளோம். ஆனால் பல நேரங்களில் இதனை மறந்து ஒருவரை ஒருவர் அடிமைப்படுத்துவதே நோக்கமாக கொண்டு பலவிதமான காரணங்களை உருவாக்கி ஒருவரை ஒருவர் அடிமைபடுத்தி வாழும் நிலையே பல ஆண்டுகளாக தொடர்கிறது. மனித இனம் ழுமுவதற்கும் “ஆண்” சட்டம் இயற்றுபவராக காட்டப்படுகிறார்கள்;. மனித குலம் முழுவதற்கும் இரண்டாம் நிலையிலே “பெண்” காட்டப்படுகிறாள். இந்த நிலையே சமூகத்தில் பெரும்பாலும் காணப்படுகின்ற எதார்த்தம். இதைக்காணும் போது மனதில் ஏன் பெண்களுக்கு சமஉரிமை அளிக்கப்படவில்லை என்ற கேள்வி எழுகின்றது. மனித வரலாற்றில் பாவம் நுழைந்ததற்கும், சமூகத்துன்பங்களுக்கும் பெண்களே அதிகப் பொறுப்பாவார்கள் என்கிற அடிமைப்படுத்தும் சிந்தனைகளும்  காணப்படுகின்றது. பலநேரங்களில் ஆண்கள் முன்னேறுவதற்குப் பெண்கள் கருவிகளாக்கப்பட்டார்கள். வரலாற்றில் பெண்களின் சாதனைகளும், படைப்புகளும் ஆணாதிக்கச் சிந்தனையால் இருட்டடிப்புச் செய்யப்பட்டது.  சமுதாயத்திலும், குடும்பத்திலும் தந்தை வழி ஆதிக்கம் சக்தி வாய்ந்ததாகவும், பெண்களும், குழந்தைகளும் ஆண் ஆதிக்கத்திற்குக் கட்டுப்பட்டு வாழுகின்ற நிலையே காணப்படுகின்றது. அதுப்போலவே நமது நட்டில் நிலவும் சாதிய ஒடுக்குமுறைப் போலவே யூதர்களால் ஒதுக்கப்படும் சமாரியர் பற்றியும், சமாரியப்பெண் பற்றிய புரிதலில் ஆழப்பட ஓர் வரலாற்று பயணம்.

1.1 யூத, சமாரிய உறவு பற்றிய பார்வை

தொடக்கத்தில் இருந்து இன்று வரை யூதருக்கும் சமாரியாருக்கும் இடையே உறவு சீர் குலைந்து இருந்து வருகிறது. இவர்கள் ஒருவர் மற்றவரை வெறுத்தனர். இவர்களிடையே பகைமை முற்றி ஒருவர் மற்றவரைத் எதிரிகளாகவே பவித்துவருகின்றனர். 

கி.மு. 721ஆம் ஆண்டிலிருந்தே இப்பகைமை உருவாகியது. ஆசிரியப் படையெடுப்பின் விளைவாகக் கலப்பு திருமணங்கள் நடந்து, கலப்பு இனமாகிவிட்ட வடநாட்டவரைத் தென்னாட்டு யூதர்கள் தாழ்வானவர்களாகக் கருதினர். இதுவே யூதருக்கும் சமாரியர்களுக்கும் இடையேயான பிரிவின் ஆரம்பமாக வரலாற்று ஆசிரியர்களால் சுட்டிக்காட்டப்படுகிறது.

கி.மு. 6ஆம் நூற்றாண்டில் பாபிலோனிலிருந்து திரும்பி வந்த யூத அகதிகள் அழிவுற்ற தங்கள் ஆலயத்தைக் கட்டத் தொடங்கியபோது (கி.மு. 539,38) சமாரியரின் ஒத்துழைப்பை உதறித் தள்ளினர். இது யூதருக்கு வெறுப்பை அதிகரித்தது. எருசலேம் ஆலயம் கட்டுவதில் தங்களுக்கு பங்கு தரப்படாததால் சினமுற்ற சமாரியர்கள் மாமன்னர் அலெக்சாந்தரின் அனுமதி பெற்றுக் கெரிசிம் மலையில் தங்களுக்கெனத் தனியொரு ஆலயத்தைக் கட்டினார் (கி.மு. 323). இது யூதருக்கு எரிச்சலைக் கொடுத்தது. இந்தப் போட்டி ஆலயத்தைத் தகர்ப்போம் என அவர்கள் சபதமிட்டனர். சுpல காலத்திற்க்கு பின்னர் மக்கபேய மன்னர் யோவான் இர்க்கான் இந்த ஆலயத்தைத் தரை மட்டமாக்கினர் (கி.மு. 135-109). இந்த ஆலயத்தின் எந்த தடயமும் இருக்கக்கூடாது என்பதற்காக ஆலயத்திற்குக் கீழே இருந்த பாறையை வெட்டிச் சமாரியரின் ஆலயம் இருந்ததற்கான அடையாளமே இல்லாமல் செய்தார். இது சமாரியரின் கோபத்தைக் மேலும் அதிகமாக்கியது; எனவே பகைமை முற்றியது அது பல வருடங்களாக வரலாற்றில் தொடர்கிறது. 

கலிலேயாவில் வாழ்ந்த யூதர்கள் எருசலேமுக்குச் செல்லும்போது சமாரியா வழியாக செல்வது தான் நேரிய வழி ஆனால் அவர்கள் நேர்வழியில் செல்லாது, யோர்தான் ஆற்றைக் கடந்து பெரேயா வழியாக இரு மடங்கு தூரம் அதிகமாக பயணம் செய்து எருசலேமை அடைவர். இயேசுவின் காலத்திற்குச் சற்று முன்பு, பெரிய ஏரோது சமாரியரை ஆதரித்து, சமாரியாவில் பல திட்டங்களை நிறைவேற்றினார்; சமாரிய நகரையும் திரும்பக் கட்டினார். இது யூதரின் கோபத்தையும் பகைமையையும் அதிகரித்தது. இயேசு இளைஞனாக இருந்த காலத்தில் சமாரியர் எருசலேம் ஆலயத்தில் மனித எலும்புகளைப் போட்டு அதனை தீட்டுப்படுத்தினர். இது வெறுப்புணர்வை இன்னும் வளர்த்தது.

இவ்வாறு பல நிகழ்வுகள் யூதர் சமாரியரிடையே உயர்வு தாழ்வு மனப்பான்மை, போட்டி, பொறாமை, வெறுப்பு, பகைமை ஆகியவற்றை வளர்த்தன. எனவேதான், யூதர் சமாரியரோடு பழகுவதில்லை (4:9) என்ற குறிப்பு காணப்படுகிறது.  இவ்வாறு பல நிலைகளில் யூதருக்கும் சமாரியருக்கும் இடையே பல நிலைகளில் உறவானது சிதைந்து காணப்பட்டது. 

1.2 இயேசுவின் காலத்திய ஏழைகள் - யார்?

1.2.1. எருசலேம் ஆலயத்தை மையபடுத்திய ஏழைகள்:

இயேசுவின் காலத்தில் பல நிலைகளில் மக்கள் ஏழைகளாக இருந்தனர். உணவு, உடை, தங்குமிடம் என எதுவும் இல்லாத நிலையில் பலர் எருசலேம் ஆலயத்தை சார்ந்தn இடங்களில் தங்கி வாழ்ந்தனர். இக்காலத்தில் எருசலேம் ஆலயம் அமைந்துள்ள இடத்தின் அருகே வாழ்ந்த பிச்சை எடுப்பவர்களுக்கு பிச்சையெடுப்பவர்களின் சொர்க்கமாக எருசலேம் திகழ்ந்தது. எருசலேமில் பிச்சையிடுவது யூதர்களின் தலை சிறந்த பண்பாகக் கருதப்பட்டது (மத் 6:2-5). எனவே பிச்சை எடுப்பவர்களின் கூட்டம் அதிகமாக இப்பகுதியில் இருந்தது. பலர் உழகை;காமல் பார்வையற்றோர்,  காதுக்கேளாதோர், ஊனமுற்றோர் போல நடித்தும் பிச்சையெடுத்தனர். பிச்சையால் வாழ்ந்த தொழுநோயாளர்கள் பலர் கெத்சமனி செல்லும் பாதையில் காணப்பட்டனர் என வரலாற்றில் இருந்து அறியலாம். தொழுநோயாளிகள் புனித நகரில் நுழைய அவர்களுக்கு அனுமதி மறுக்கப்பட்டதால், நுழைவாயில்கள் அருகில் கூடாரம் அமைத்து பிச்சையெடுத்தனர். அன்று நுழைவாயில் கோயிலின் அங்கமாக கருதப்படவில்லை (திப 3:2).  இவ்வாறு பல நிலைகளில் உண்மையில் ஏழைகளாகவும், ஏமாற்றும் நோக்கம் கொண்ட பல உழைக்க மனமற்ற ஏழைகளும் எருசலேம் ஆலயத்தை மையம் கொண்டு வாழ்ந்து வந்தனர்.

இக்காலத்தில் சமூக, அரசியல், பொருளாதார என அனைத்து நிலைகளிளும் பலர் ஏழைகளாக்கப்பட்டிருந்தனர். ஏழைகளுல் சிலர் உழைப்பினால் வாழ்ந்தனர். சிலர் திருப்பயணிகளின் காணிக்கையை நம்பி வாழ்ந்தனர். இன்னும் சிலருக்குக் கோவில் கருவூலத்திலிருந்து பணம் தரப்பட்டது. மேலும் பிச்சையிடுதல் யூதமறையின் அடிப்படைக் கோட்பாடாகும் (மத்6:2-4) எனவே பிச்சையை நம்பியும் பலர் வாழ்ந்தனர். பிச்சையிடும் செயல் முக்கிய மதச்சடங்காகவும், நீதிச் செயலாகவும் கருதப்பட்டது (திப11:1). 

1.3 இயேசுவின் வாழ்வில் வெளிப்பட்ட ஏழ்மை நிலை:

இயேசுவின் வாழ்வும் ஏழ்மையில் ஊறியது. இயேசுவின் பிறப்பு மாடமாளிகையில் அல்ல மறாக மாட்டு தொழுவத்திலே என்பது இவரின் வாழ்வு நிலையை எளிதில் உணர வழிவகுக்கிறது. எருசலேம் தேவாலயத்தில் வழங்கப்படும் காணிக்கைகளில் ஏழைகளின் காணிக்கையாகிய இரண்டு மாடப்புறாக்களைத் தான் இயேசுவின் பெற்றோர் காணிக்கையாக ஒப்புக்கொடுக்கிறார் (லூக் 2:24, லேவி 12:8). இயேசு மானிட மகனுக்கு தலைசாய்க்கவும் இடமில்லை (மத் 8:20, லூக் 9:58) என்பது இவரின் நிலையை படம்பிடித்து காட்டுகிறது. இயேசு இம்மண்ணில் வாழ்ந்த போது நாடோடி போதகராக தம்மை ஏற்றுக்கொண்டவர்களிடையே தங்கியும், அவர்களோடு உணவருந்தியும் வந்தார். இயேசுவின் இறப்புக்கு பிறகு கூட அவரது உடலை வi  க்க கிடைத்தது மாற்றான் கல்லறையே. இவ்வாறு இயேசுவின் வாழ்வில் அவர் ஏழையாக இருந்தார் என்பது கண்கூடு.

1.4 இயேசுவின் காலத்திய சமாரியர்கள் - யார்?

இயேசுவின் காலத்திய சமாரியர்கள் யூதர்களுக்கும் ஆசீரியர்களுக்கும் பிறந்தவர்களே சமாரியர்கள். கலப்பினத்தால் பிறந்த சமாரியர்களை யூதர்கள் இரண்டாம் தர குடிமக்களாகக் கருதினார். யூதர்கள் தங்களுடைய இனத்துக்குள்ளே மட்டுமே திருமணம் செய்வார்கள். யூதர்களுக்கும் சமாரியர்களுக்கும் இடையே திருமணம் என்பது சிந்திக்க இயலாத ஒன்று. எனவே யூதருக்கும் பிற இனத்தார்க்கும் (அசீரியர்களுக்கும்) இடையேயான திருமண உறவால் பிறந்த சமாரியர்கள் தொட்டில் வாழ்க்கையிலிருந்தே தீட்டுப்பட்டவர்கள் என்றும், மற்றவர்களைத் தீட்டுபடுத்துகின்றவர்கள் என்று யூதர்கள் கருதினர். அதிலும் குறிப்பாக சமாரியப் பெண்களுக்குத்  தொட்டிலில் இருந்தே மாதவிடாய் உண்டு என்றும், இதனால் இவர்களின் கணவன்மார்கள் என்றென்றும் தீட்டுப்பட்டவர்கள்  (லேவி 15:24)  என்றும் கருதப்பட்டனர். மொத்தத்தில் சமாரியர்கள் இருக்கின்ற இடமும், அந்த இடத்தில் வைக்கப்படும் பொருட்கள் அனைத்தும் தீட்டுப்பட்டதாக கருதப்பட்டது. சமாரியர்களால் வெறுக்கப்பட்ட யூத இனத்தில் இயேசு பிறந்ததாலும், சமாரியர்களால் வெறுக்கப்பட்ட எருசலேம் ஆலயத்திற்கு இயேசு செல்வதாலும், சமாரியர்கள் இயேசுவுக்கு அடைக்கலம் தர மறுக்கின்றனர் (லூக் 9:52-53). ஆந்த அடிப்படையில் தான் சமாரியப் பெணணும்; இயேசுவுக்கு தண்ணீர் தர மறுக்கின்றாள். இயேசுவின் காலத்திலே யூதர்கள் சமாரியர்கள் இருவரிடையும் அழமான பகைமை உணர்வு மேலோங்கியே காணப்பட்டது.

1.5 இயேசுவின் காலத்திய பெண்கள் - யார்?

இயேசுவின் காலத்தில் யூதப் பெண்கள் பொது வாழ்வில் பங்கெடுப்பதில்லை. பெண்களுக்கு எதிராக பல விதமான அடக்கு மறைகள் காணப்பட்டன. பெண்கள் வீடுகளை விட்டு வெளியே செல்லும் எருசலேம் பெண்கள் இரண்டு முகத்திரைகளை அணிந்திருந்தனர். பெண்கள் கூட்டத்தில் ஒரு மூலையில் இருப்பது சிறப்பாக கருதப்பட்டது. ஆண், பெண்ணோடு தனிமையாக இருப்பது தவறு  (யோவா 4:27) என்ற பார்வை நிலவியது. சந்தைகள், மாமன்றங்கள், நீதிமன்றங்கள், கூட்டங்கள் போன்ற அதிகமாக மக்கள் கூடுகின்ற இடங்களில் பெண்கள் மறுக்கப்பட்டனர். 

பொதுவாகவே அக்காலத்தில் பெண்கள், புறவின அடிமைகள், குழந்தைகள் ஆகியோர் தரம் தாழ்ந்தவர்களாகவே பார்க்கப்பட்டனர். அக்காலத்தில் இவர்களுக்கான சமூக உரிமைகளும் மிகவும் குறைவு. அதிலும் வழிபாட்டுக் காரியங்களில் பெண் ஆணுக்கு நிகரானவள் அல்ல. ஆண் குழந்தையின் பிறப்பு நற்செய்தியாக அறிவிக்கப்பட்டது (எரே 20:15). பெண் குழந்தையின் பிறப்பு சோக கீதமாக தென்பட்டது. 

இயேசுவின் காலத்தில் பெண், குழந்தை பெற்றுத் தரும் கருவியாகப் பார்க்கப்பட்டாள். வெளியுலகத்தில் இருந்து தனிமைப்படுத்தப்பட்டாள். திருமணத்திற்கு முன் தந்தையின் கட்டுப்பாட்டிலும், திருமணத்திற்குப் பின் கணவனின் கட்டுப்பாட்டிலும் இருந்தாள். பல வகைகளில் ஆண்களைவிடத் பெண்கள் தரம் தாழ்ந்தவர்களாக கருதப்பட்டானர்.  அக்கால பெண்கள் நிலையை குறித்து பிலோ அவர்கள் “விவாதம் மற்றும் செயல்பாடுகள் நிறைந்த பொது வாழ்க்கையில் எல்லாக் காலத்திலும் ஆண்களுக்கு மட்டும் உரியது” என்று கூறுகின்றார்.

1.6 நற்செய்தியாளர்களின் பார்வையில் சமாரியர்கள்:

நற்செய்தியாளரான லூக்கா சமாரியர்களைக் கிறிஸ்தவ வாழ்வின் முன் மாதிரிகளாகக் சமாரியர்களைக் காட்டுகின்றார் (லூக் 10:25-37; 17:11-19). நற்செய்தியாளரான யோவான் (4:1-42) எந்தவிதமான அடையாளத்தையும் எதிர்பாராது, வார்த்தையின் பொருட்டு இயேசுவின் மீது நம்பிக்கை கொள்ளும் மக்களாக சமாரியர்களைக்; காட்டுகின்றார். நற்செய்திதியாளர்கள் முன்மொழியும் இயேசுவின் பார்வையில் சமாரியர்களை உரிமைக் குடிமக்களாக்குகின்றானர். இயேசுவின் போதனைகளின்  அடிப்படையில் சமாரியர்களை நம்பிக்கையின் முன் மாதிரியாகக் காட்டுகின்றார்கள். 

முடிவுரை

பெண்கள் என்றாலே அடிமை நிலையில் உள்ளவர்கள். அதிலும் குறிப்பாக சமாரிய பகுதி பெண்கள் அடிமைகளிலும் அடிமைகளாக வாழ்வதை வரலாற்றின் மூலம் அறிகிறோம். அவர்களுடைய வாழ்வில் அவர்கள் அனுபவித்த துன்பங்கள், ஒடுக்கபப்பட்ட ஓரங்கட்டப்பட்ட நிலைகளை இந்த அலகின் மூலம் நாம் அறிந்துக் கொள்ள முடிகிறது.

அலகு இரண்டு

2. இயேசுவும் சமாரியப் பெண்ணும்

முன்னுரை

இயேசுவின் பணியானது அனைத்து மக்களையும் உள்ளடக்கிய ஒரு பணியாக இருந்தது. அதிலும் குறிப்பாக ஏழைகள் பாவிகளாக கருதப்பட்ட சமாரிய மக்களை தேடிச் சென்று பணி செய்ததையும், உரையாடியதையும், உறவாடியதையும் நாம் விவிலியத்தில் காண்கிறோம். இந்த அலகானது சமாரியப் பெண்களின் பொருளாதார நிலை, வழிபாட்டு நிலை, நற்செய்தி நிலைகளில் காணப்படும் ஏழ்மையை சுட்டிக்காட்டுகிறது.

2.1 இயேசுவும் சமாரியரும்

யூதர்களால் வெறுக்கப்பட்க்கூடிய சமாரியர்கள் பற்றிய பார்வையில் இயேசு முற்றிலும் மாறுபட்டுச் செயல்படுகிறார். யூதர்கள் செல்ல மறுக்கக்கூடிய சமாரிய பகுதியை இயேசு தேடிச் செல்கிறார் (4:4);. யூதர்கள் பேசவும், உறவாடவும் மறுக்கக்கூடிய சமாரியர்களிடம் இயேசு பேசியும், அவர்களிடம் தண்ணீர் கொடுங்கள் என்ற கூறி உறவாடவும் செய்கிறார். இயேசு தமது உரையாடல் மூலம் தம்மை சமாரியருக்கு வெளிப்படுத்துகிறார். இயேசு ஒரு சமாரியரை அதுவும் ஒரு பெண்மணியைத் தம் முதல் திருத்தூதராகச் செயல்பட வைக்கிறார் (4:29). இயேசுவைக் கண்டுக் கொண்ட சமாரியர்கள் இயேசுவை ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள் (4:39, 41-42). இயேசுவைப் பற்றிய மிக உயர்வான உண்மை ‘அவரே உலகின் மீட்பர்’ என்பது இவ்வுண்மை சமாரியர் வாயிலிருந்தே வருகிறது.  இயேசு தறந்த மனதுடன் சமாரியர்களிடம் சென்றார். சமமரியர்களும் திறந்த மனதுடன் இயேசுவை மொசியாவாக கண்டுக் கொண்டனர்.

2.2 சமாரியப் பெண் பற்றி புரிதல்கள்

யோவான் நற்செய்தி 4: 1 - 42 இந்தப் பகுதியில் வரும் முக்கிய நபர் சமாரியப் பெண். இவரை எவ்வாறு புரிந்துகொள்வது என்பதில் கருத்து வேறுபாடுகள் காணப்படுகின்றன. ஒரு சிலர் இவரை ஒரு தனி நபராகப் பார்க்கின்றனர். ஐந்து கணவர்களைக் கொண்டிருந்த இவர் வாழ்க்கையில் வழுக்கி விழுந்தவராக, வஞ்சிக்கப்பட்ட ஏழையாகக் கருதப்படுகின்றார். இத்தகையோர் மேல் இரக்கம் காட்டி ஆற்றுப்படுத்துவதே இயேசுவின் சிறப்புப் பண்பு.

வேறு சிலர் லேவியர் திருமண முறை அடிப்படையில் இவருக்கு ஐந்து கணவர்கள் இருந்ததாக எண்ணுகின்றனர். லேவியர் திருமணம் முறைப்படி மூத்த சகோதரர் இறந்தால் இளைய சகோதரர் அவரது மனைவியைத் திருமணம் செய்து அவருக்கு மகப்பேறு கொடுக்க வேண்டும். இம்முறையில் ஒரு பெண் ஏழு கணவர்களைக் கொண்டிருந்ததாக ஒத்தமை நற்செய்திகளில் வாசிக்கின்றோம் (மாற் 12:18-27). அதுபோல இங்கு வரும் சமாரியப் பெண்ணும் ஐந்து கணவர்களைக் கொண்டவராக இருந்திருக்கலாம். ஆனால் பல அறிஞர்களின் கருத்துப்படி சமாரியப் பெண் இங்குச் சமாரிய மக்களுக்குப் பிரதிநிதியாக உருவகப்படுத்தப்படுகிறார். இவருடைய ‘ஐந்து கணவர்கள்’ என்பது சமாரியர்கள் திருமறை நூல்களாகக் கருதி வழிபடும் தோராவை குறிப்பதாக பார்க்கப்படுகிறது. சமாரியர்கள் அசீரிய நாடு கடத்தலுக்குப் பின் வழிபட்டு வந்த ஐந்து தெய்வங்களை குறிக்கலாம் என்ற பார்வையும் உள்ளது. ஏனெனில் கணவன் என்பதை குறிக்கும் ‘பாகால்’ என்னும் எபிரேயச் சொல்லுக்குத் தெய்வம் என்று பொருள். எனவே “உமக்கு ஐந்து கணவர்கள் இருந்தார்கள்” (4:18) என்பதை உமக்கு (உங்களுக்கு) ஐந்து தெய்வங்கள் இருந்தார்கள் என்று புரிந்து கொள்ளப்படுகின்ற பார்வையுள்ளது. இவை சமாரிய வரலாற்றைக் குறிப்பதாக அமைகிறது. “உம்முடன் இப்போது இருப்பவர் உம் கணவர் அல்ல” (4:18) என்பது இப்போது சமாரியர் வழிபடும் யாவே கடவுளை குறிப்பதாக பார்க்கப்பட்டது. இக்கடவுளை அவர்கள் முறையாக வழிபடவில்லை என்பது சுட்டிக்காட்டப்படுகிறது. இவ்வாறு தங்களது அருள் வாழ்வு குறித்தும், உண்மை தெய்வம் குறித்தும் அறியாத சமாரியர்களின் அறியா நிலையில் உள்ள ஏழ்மையை இப்பகுதிச் சுட்டிக்காட்டுகிறது. இயேசு இவர்களின் அறியா நிலையில் இருக்கும் ஏழ்மையை  அறிந்துக் கொள்வதற்கான கருவியாகவும், சமாரியர்களின் பிரதிநிதியாகவும் சமாரியப் பெண்ணை இயேசு இங்கு உருவகப்படுத்துகிறார். 

2.3 பொருளாதார ஏழ்மை

சமாரியா பகுதி செல்வச் செழிப்பான பகுதி. கோதுமையும், பிற தானியங்களும் அதிகமாகவே விளையும் பகுதியாகும். சுமாரியாவின் பள்ளத்தாக்குப் பகுதிகள் எல்லாம் பச்சைப் பசேல் என்று தாவரங்களின் கூடாரங்களாய் இருந்தது. ஆனால் யூதருக்கும் சமாரியருக்கும் இடையே நிலவிய பகைமை உணர்வால் அங்கே விளையும் பொருட்களை எங்கும் விற்பனை செய்ய முடியாது. அதை எந்த யூதரும் வாங்குவது இல்லை, சமாரியர்களை யூதர்கள் தங்களுடன் சேர்த்துக் கொள்வது இல்லை. இதனால் பொருளாதாரத்தில் அவர்கள் ஒரு தீவுக்குள்ளான வாழ்க்கை போல சமாரியர்களுடைய வாழ்க்கை நடந்து கொண்டிருந்தது. எனவே பொருளாதார ஏழ்மை இப்பகுதியில் எப்போதும் நிலவியது.

2.4 வழிபாட்டு ஏழ்மை

வழிபாடு என்பது கடவுளை மாட்சிப்படுத்துவதற்காக அன்றி,  தங்களை மகிழ்ச்சிப்படுத்திக் கொள்வதர்காக அல்ல. சமாரியரும் யூதரும் வெளியடையாளங்களில் தங்களின் உணர்வுகளை தொலைத்து கொண்டிருந்தனர். குறிப்பாக, சமாரியர் தங்களின் தனித்தன்மையை எண்பிக்க, யூதரிடம் இருந்து தங்களை தனித்துவப்படுத்த விரும்புகின்றனர். இவர்களின் எண்ண ஓட்டத்தினை இயேசு சுட்டிக்காட்டுகின்றார். வழிபாட்டிற்கான இடமும், பொருளும், காணிக்கைகளும், பலிகளும் ஒரு குறிப்பிட்ட அளவிற்கு மனிதர்களை மகிழ்விக்குமேயன்றி, இறைவனை மகிழ்விக்காது. “ஆண்டவருக்கு மகிழ்ச்சி தருவது எரிபலிகள், பிற பலிகள் செலுத்துவதா? அவரது குரலுக்குக் கீழ்ப்படிவதா? கீழ்ப்படிதல் பலிகளைவிடச் சிறந்தது” (1 சாமு 15:22) எனும் இறைவார்த்தை பலிகளைவிட, இறைவனுக்கு ஏற்ற வாழ்வு வாழ்வதே சிறந்தது என உரைக்கின்றது. ஆனால் யூதர்களும் சமாரியர்களும் தங்களுடைய பகைமையால் கடவுளையும் பிரித்து பார்த்து தங்களுக்கென்று தனி கோவில்கள்  அமைத்துக் கொண்டு உண்மை அறியா நிலையில் வழிபாட்டிலும் ஏழைகளாக விளங்கினர்.

உலகத்தோடு இணைந்த வழிபாடு வெளியடையாளங்கள் ஆகும். ஆனால் உள்ளத்தோடு இணைந்த வழிபாடு என்பது நமது அனுபவத்திலிருந்து வெளிப்படும். வெளியடையாளங்களில் தன்னடையாளங்களை இழக்கச் செய்கின்றது. உலக வழிபாடு என்பது உள்ளத்தோடு இணைந்த வழிபாடுதான். இவ்வழிபாடு அனுபவங்களைக் கொடுத்து, இழந்த நமது அடையாளங்களை மீண்டும் தருகின்றது. இதை உணர்த்தவே உள்ளத்தில் வழிபட இயேசு சமாரியப் பெண்ணை அறிவுறுத்துகிறார். இயேசுவின் வார்த்தைகளைக் கேட்ட சமாரியப்;பெண் இயேசுவை கிறிஸ்து என்னும் மெசியா எனக் கண்டுக் கொண்டு அதனை அனைவருக்கும் அறிவிக்கும் சீடராகிறார். 

2.5 நற்செய்தியில் ஏழ்மை

சமாரியர்கள் முகவரியற்றவர்கள். இவர்களிடம் இறைவாக்கினர்கள் இல்லை. யூதர்களிடத்தில் தங்களை மீட்பதற்கு மெசியா வருவார் என்ற கருத்து நிலவி கொண்டிருந்தது. யூதர்களுக்கு மட்டுமே மொசியாவின் வருகை பற்றிய நற்செய்தி அறிவிக்கப்படும் என்ற ஆழமான மனப்பாங்கு ஒவ்வொருவரிடமும் காணப்பட்டது. அதன் அடிப்படையில் இயேசு யூதர்களுக்கு மட்டுமே மீட்பராக இருப்பார் என்ற சிந்தனை மேலோங்கி காணப்பட்டது. மோசியா வருகையும் அதுப்பற்றிய நற்செய்தியும் தங்களுக்கானது என யூதர்களும் நெடுங்காலமாக கூறிவந்தனர். இதனால் சமாரியர்கள் இயல்பாகவே தங்களுக்கு மெசியாவின் வருகை மீட்பைத் தருமா? முதலில் மொசியா பற்றிய நற்செய்தி தங்களுக்கு அறிவிக்கப்படுமா? என்ற கேள்விகளோடுத்தான்; வாழ்ந்து வந்தார்கள். ஆனாலும் அவர்களும் தங்களை மீட்க மெசியா வருவார் என்பதில் ஆழமான நம்பிக்கை கொண்டிருந்தார்கள்.  இயேசு சமாரியப் பெண்ணோடு உறவாடும் போது அப்பெண்ணுக்கு தன்னை வெளிப்படுத்துகிறார். இயேசுவோடு உரையாடும்போது இயேசுவை மெசியா எனக் கண்டுகொண்ட அந்த பெண் தன்னுடைய இனத்தவர்களான சமாரியர்களிடம் சென்று மெசியாவை கண்டதை அறிவிக்கிறார.; அப்பெண்ணின் வார்த்தைகளுக்கு செவிதிறந்த சமாரியர்கள் மெசியாவை காண வந்தனர். இயேசுவுடன் உரையாடி அவரை இவர்தான் உண்மையான மெசியா என கண்டு கொள்கிறார்கள். பொதுவாகவே நற்செய்தி யூதர்களுக்கு மட்டும் என்ற பார்வையிலிருந்து இங்கு மாற்றம் பெற்றிருப்பதை இயேசுவின் செயல்பாடுகள் மூலம் உணர்ந்து கொள்ள முடிகிறது. ஆனால் மெசியாவின் வருகை என்பது குறிப்பிட்ட சமூகத்தினருக்கு மட்டுமானது என்ற ஒரு பார்வையில் உழன்று கொண்டிருந்த மக்கள் அந்த அறிய நிலை என்னும் நற்செய்தி சார்ந்த ஏழ்மைல் இருந்து மீட்டு நற்செய்தி அனைவருக்குமானது என்பதனை இந்த பகுதியானது விளக்கிக் காட்டுகிறது.

முடிவுரை: 

அன்றைய சூழலில் சமாரியர்கள் என்றாலே பாவிகள் புறந்தள்ளப்பட்ட மக்கள், மேலும் பல்வேறு தளங்களில் அடிமைபடுத்தப்பட்ட மக்கள் என்பதை நாம் அறிகிறோம். அவர்களின் ஏழ்மையானது அனைத்து தளங்களிலுமே இருந்தது என்பதை இந்த அலகின் மூலம் நாம் காண முடிகிறது.

அலகு – 3

3. நமது வாழ்வுச் சூழலில் சமாரியப்பெண்கள் ஓர் இறையியலாக்கம்

முன்னுரை

கலாச்சாரத்தின் வழி காலந்தோறும் பெண்கள் மிகவும் கவனமுடன் அடிமைப்படுத்தப்பட்டுக்கொண்டே வருகிறார்கள். கற்பைப் பாதுகாப்பதே பெண்களுடைய வாழ்வின் குறிக்கோளாக இலக்கியங்கள் காட்டுகின்றன. பெண்மையை இழிவுபடுத்தும் பத்திரிக்கைகள், விளம்பரங்களுக்கு இந்நாட்டில் பஞ்சமில்லை. கணவனுக்கு அடங்கி வாழ்வதே பெண்ணுக்கு அழகு என்ற கருத்து திரைப்படங்கள் வழி இன்னும் வலியுறுத்தப்படுகிறது. திரைகளில் பெண்களை அரை நிர்வாணமாக்கித் தம் பணப்பெட்டிகளை நிரப்பிக் கொள்ளும் கும்பல் ஒருபுறம். ஆபாசமான பாடல்களினாலும், ஆடல்களாலும் இளைஞர்களின் சிந்தனை சக்தியை மழுங்கடிக்கும் கூட்டம் மறுபுறம். பெண்களை விளம்பர பொருளாக தொடர்புபடுத்தும் வானொலி, தொலைக்காட்சி விளம்பரக் கலாச்சாரமும் அடிமைத்தனத்தைத் தக்கவைக்கின்றன. எல்லாச் சமயங்களுமே பெண்களை இரண்டாந்தரமாகவே நடத்துகின்றன. பெரும்பாலான சமயநூல்கள் அனைத்தும் ஆண்களால் ஆணாதிக்கப் பின்னணியில் எழுதப்பட்டவை. திருச்சபையின் அமைப்பிலும் வாழ்வு முறையிலும் பெண்கள், பெண் துறவியர் வெறும் பார்வையாளர்களே.  இச்சூழலில் நாம் சமாரியப்பெண்ணை பற்றிய ஆழமான புரிதலை வளர்க்க வேண்டும். ஏனெனில் தொடக்கத்தில் இருந்தே பெண்கள் படும்பாடு அளவிட முடியாது. அதிலும் சமூகத்தில் ஒதுக்கப்பட்ட பெண்ணை பற்றிய ஆழமான புரிதல் இக்கால பெண்ணியம் பற்றிய புரிதலில் ஆழப்பட வழிவகுக்கும்.

3.1 இன்றையச் சமுதாயத்தில் பெண்கள் 

பெண்ணிய ஆன்மீகத்தை விவிலியத்திற்குள் மட்டும் அடக்கி விட முடியாது.  விவிலியம் கடந்து வாழ்வில் வெளிப்பட வேண்டும். வரலாற்றில் எத்தனையோ பெண்கள் தனியாகவும் குழுவாகவும் பல புதிய திருப்பங்களை ஏற்படுத்தியுள்ளனர்.  நாடும், வீடும் இன்று ஆண்கள் கைகளில் இருக்கின்றன. ஆளும் வர்க்கமும், ஆண் ஆதிக்கமும,; அரசியல், அதிகாரம் என அனைத்தையும் தன்னகத்தே தக்க வைத்துக்கொண்டுள்ளது. பெண்களுக்குச் சாதகமான சட்டங்கள் தரும் உரிமைகள் கூட ஆண் மைய அரசால் மறுக்கப்படுகின்றன. தாயைத் தெய்வமாகவும், தெய்வம் குடியிருக்கும் கோவிலாகவும் போற்றும் வழக்கம் இவ்வுலகில் உண்டு. ஆனால் அதே தாய்த் தெய்வங்களின் கருவறைகள் சமாதிகளாக ஆக்கப்படும் நிலையும் இங்குண்டு. பெண்சிசுக்கொலை, பெண் கல்வி மறுப்பு, பெண்குழந்தைத் தொழில் ஆகிய இச்சமுதாயத் தீமைகள் தினமும் இந்நாட்டில் வளர்ந்து கொண்டே போகின்றன. பால் உணர்வைத் தூண்டும் ஒரு பொருளாகவே ஆண் சமுதாயம் இளம் பெண்களைப் பார்க்கின்றது. குடிகாரக் கணவர்களிடம் நித்தம் அடியும் மிதியும் வாங்கும் பெண்கள் நிலை நாளுக்கு நாள் உயர்வதை கவனிக்க இன்று யாரும் இல்லை. இரண்டு ஆண்களுக்கிடையே நடக்கும் சாதாரண சண்டைகளில் கூடப் பெண்கள் எவ்வளவு மட்டமான கொச்சை வார்த்தைகளுக்குப் பலியாகிறார்கள் என்பது அனைவரும் அறிந்ததே. சாதிச் சண்டையில் பாலியல் பலாத்காரமும், வன்முறையும் பெண்கள் மீது கட்டவிழ்த்து விடப்படுகின்றன. பாதுகாப்பைத் தேடிக் காவல்நிலையம் சென்றால் காவலர்கள் காமுகர்களாக மாறிவிடும் நிலை இன்றும் தொடர்கிறது. இச்சமூகத்தில் பெண்ணின் உழைப்பு உயர்வாக மதிக்கப் படவில்லை. அவள் ஊதியத்தின் மீதே அவளுக்குச் சொந்தம் பாராட்ட முடிவதில்லை. நம் நாட்டின் மக்கள் பெருக்கம், பொருளாதாரப் பிரச்சனை இவைகளைக் குறைக்க அரசு எடுக்கும் முயற்சிகள் கூட பெண்களைத்தான் அதிகம் பாதிக்கின்றன. இதில் பெண்ணின் உடல், உயிர், உணர்வு அனைத்தும் துச்சமாக எண்ணப்படுகின்றன.  அதிலும் சமூகத்தால் ஒதுக்கப்பட்ட பெண்களின் நிலை அதிலும் கொடுமையானது. உடல் தாகத்தை போக்குவதற்காக மட்டுமே பலர் இவர்களை பயன்படுத்தினர். ஆனால் இயேசுவோ சமாரியப் பெண்ணின் உள்ளத்தாகத்தை போக்கும் தண்ணீரே மிகச்சிறந்தது என்பதை அப்பெண்ணுக்கு உணர்த்துகிறார். ‘சாதாரண தண்ணீரை குடிப்பவருக்கு மீண்டும் தாகம் எடுக்கும். ஆனால் நான் கொடுக்கும் தண்ணீரை குடிப்பவருக்கு தாகமே எடுக்காது. நான் கொடுக்கும் தண்ணீர் அதைக்குடிப்பவருக்குள் பொங்கி எழும் ஊற்றாக மாறி நிலைவாழ்வு அளிக்கும்’ என்கிறார். அப்பெண்ணும் ஆசையோடு ‘எனக்கும் அந்த தண்ணீரை கொடும்’எனக் கேட்கிறார். எப்போது அந்த பெண் ஆசையோடு இயேசுவிடம் உரையாட ஆரம்பித்தாரோ அப்போதே அவருடைய இன்னல்கள் நீங்கிவிட்டது. இயேசு அந்த பெண்ணின் உள்ள தாகத்தை தீர்த்து வைக்கிறார்.

3.2 பெண் ஓடுக்கப்படுதல் இறையியல் தேடல்

அன்றாட வாழ்க்கையில் பெண்கள் மணவாழ்விலும், குடும்பத்திலும், சமூகத்திலும் அதிகாரத்திற்கும், அடக்குமுறைக்கும் தொடர்ந்து ஆளாகின்றனர். இந்த பரிசேயத்தனத்தால் நம் சமுதாயத்தில், பெண்களின் அவலங்களும், பெண்ணடிமைத்தனமும் தொடர் கதையாகின்றன. பெண் கருவிற்குத் தாயின் வயிறே இன்றும் பிணக்குழியாகின்றது. குழந்தை பிறந்தவுடன் ஆணா, பெண்ணா என்று ஆர்வமுடன் எழுப்பும் கேள்வியும் பெண் என்றவுடன் எரிச்சல், ஏமாற்ற உணர்வும், மகிழ்ச்சியான வரவேற்பில்லா குடும்பத்திலேயே வேண்டா விருந்தாளியாய் பெண் குழந்தை நுழைகின்றது, வாழ்கின்றது. பெண் கருக்கழிப்பும், பெண் சிசுக் கொலையும் உசிலம்பட்டிக்கே உரியது என்ற நிலைமாறி, இன்று பணமும், படிப்பும், பதவியும் கொண்ட மேட்டுக் குடியினரிடமும் திரைமறைவில் இக்கொடுமைகள் நடத்தத் தொடங்கியுள்ளனர்.  ஆனால் கடவுளால் தேர்ந்து கொள்ளப்பட்ட உயர்ந்த இஸ்ராயேல் குலமானது கி.மு 722-க்கு பின் சமாரியர் என்ற தாழ்ந்த நிலைக்கு தள்ளப்பட்டனர். ஆசிரிய அரசன் திக்லக் பிலேசர் காலத்தில் இஸ்ராயேல் மக்களும், அசீரிய மக்களும் பெண் கொடுத்தும், பெண் எடுத்தும் வந்தனர். இப்படி கலப்பினத்தில் பிறந்தவர்கள் தான் சமாரியர்கள் என அழைக்கப்பட்டனர். கலப்பினமில்லாத யூதர்கள் இந்த கலப்பின மக்களோடு உறவுகள் வைத்துக் கொள்வது கிடையாது. இதனால் தான் இயேசுவிடம் சமாரியப் பெண் “நீ யூதர், நான் சமாரியன் என்னிடம் எப்படி குடிக்க தண்ணீர் கேட்பது எப்படி என்று” கேட்கிறார்.; இது ஒரு வரலாற்று அடிமை நிகழ்வு. இந்த சமாரியர்களுக்கு எப்படியாவது இந்த அடிமைத்தனத்தில் இருந்து வெளிவந்து நாங்களும் கடவுளின் பிரதிநிதிகள், கடவுளாhல் தேர்ந்து கொள்ளப்பட்டவர்கள் என்று அழைக்கப்பட வேண்டும் என்ற தாகமானது சமாரியர் அனைவரிடமும் வெளிப்பட்டது. இவர்களின் தாகத்தை போக்கி வரலாற்றை மீண்டும் இணைக்க கடவுள் இவர்களை தேடி வருகிறார். தன் தேடலை செயலாக்க இயேசு ஆண் பெண் வேறுபாடுகளை கடந்து சமாரியப் பெண்ணை தம் பணியில் இணைக்கிறார்.

முடிவுரை

அன்றைய சூழலில் சமாரியர்கள் என்றாலே புறந்தள்ளப்பட்ட மக்கள். அதிலும் சமாரியப் பெண்களின் நிலையானது ஒரு பரிதாபத்திற்குரிய நிலையில் இருப்பதை நாம் பார்க்கமுடிகிறது. அவர்களின் நிலையானது அனைத்துத் தளங்களிலுமே பிரதிபலித்தது. இன்றைய காலக்கட்டத்தில் நமது பெண்களின் நிலையானது சிறிது நவீனப்படுத்தப்பட்டு இருந்தாலும் அனைத்து உரிமைகளும் பெற்றதாக ஒரு பிம்மம் இருந்தாலும் இன்றைக்கும் நமது பெண்கள் ஒரு அழகு பொருளாக, வியாபரப் பொருளாக இருக்கக்கூடிய நவீனமயக்கப்பட்ட அடிமைநிலையையே நாம் கண்டுகொண்டு இருக்கிறோம். இயேசு எவ்வாறு அந்த பெண்ணோடு, சமூகத்தோடு உறவாடி எவ்வாறு ஒரு முகவரி கொடுத்தாரோ நமது பணியும் முகவரியற்ற அடிமைநிலையிலுள்ள புறந்தள்ளப்பட்ட விளிம்புநிலையிலுள்ள ஏழ்மையிலுள்ள மக்களையும் தேடிச்சென்று பணிசெய்ய இந்த ஆய்வுக்கட்டுரையானது ஒரு தூண்டுகோலாக உள்ளது.