குடும்பங்கள் வழியாக இயேசுவின் உண்மைச் சீடராகிட....
அறம் செய்ய ஆலயம் வந்துள்ள அன்பர்களே உங்கள் அனைவருக்கும் அன்பு வணக்கம் ...
1 பேதுரு 5; 6-7
"கடவுளின் வல்லமை மிக்க கரத்தின் கீழ் உங்களைத் தாழ்த்துங்கள். ஏற்ற காலத்தில் அவர் உங்களை உயர்த்துவார்! உங்கள் கவலைகளையெல்லாம் அவரிடம் விட்டு விடுங்கள். ஏனென்றால் அவர் உங்கள் மேல் கவலை கொண்டுள்ளார்."
1பேதுரு 5 ஆம் அதிகாரம் 6 முதல் 7 வசனங்கள் இவ்வாறாக கூறுகின்றன.
இவ்வார்த்தைகளுக்கும் இன்றைய வாசகங்களுக்கும் நெருங்கிய தொடர்பு உண்டு. இன்றைய நாளில் நாம் அனைவரும் திரு அவையாக இணைந்து ஆண்டவர் இயேசுவின் உயிர்ப்பு பெருவிழாவின் மூன்றாம் வாரத்தை கொண்டாடிக் கொண்டிருக்கிறோம்.
ஆண்டவரின் உயிர்ப்பு பலருக்கு நம்பிக்கையை விதைத்தது. இன்றைய வாசகங்கள் அனைத்தும் உயிர்ப்புக்குப் பிறகு நடந்தவைகளையே மையப்படுத்துகின்றன.
இன்று நாம் வாசிக்கக் கேட்ட நற்செய்தி வாசகத்தில் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து தன் சீடர்களுக்கு காட்சி தருகிறார். அவர்களோடு அமர்ந்து உணவருந்துகிறார். ஏன் இயேசு இவ்வாறு செய்ய வேண்டும்? என்ற கேள்வி நம்மிடையே எழலாம் .
ஆண்டவர் இயேசுவின் உயிர்ப்பு பற்றிய செய்தியை அறிந்த பிறகும்கூட சீடர்கள் மத்தியில் கலக்கமும் அச்சமும் நிலவிக் கொண்டிருந்தது. அதனை போக்கும் வண்ணமே ஆண்டவர் இயேசுகிறிஸ்து சீடர்களோடு பயணம் செய்கின்றார், உரையாடுகிறார், உணவருந்துகின்றார். ஆண்டவர் இயேசுவின் இத்தகைய செயல்பாடுகள் சீடர்களுக்கு துணிவைத் தந்தது. அதுவே அவர்களை படைப்பிற்கு எல்லாம் சென்று நற்செய்தியைப் பறைசாற்ற வலுவூட்டியது... இன்று நாம் அனைவரும் குடும்பங்கள் வழியாக ஆண்டவர் இயேசுவின் உயிர்ப்பு பற்றிய செய்தியை பறைசாற்றி டவே அழைக்கப்படுகிறோம்.
ஒரு ஊரிலே எலியும் பூனையுமாக ஒரு கணவன் மனைவி இருந்தார்கள். திருமணமாகி 40 வருடங்கள் கடந்த நிலையில் இருவருக்கும் ஒரு ஆசை. ஆண்டவர் இயேசுவைப் பற்றி அனுதினமும் ஆலயத்திற்குச் செல்லும் போதெல்லாம், பங்குப் பணியாளர் கூறுகிறார். அந்த ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து
எங்கு நடந்தார்?
எங்கு அமர்ந்தார்?
என்னவெல்லாம் செய்தார்?
எங்கெல்லாம் புதுமைகள் செய்தார்? ....
என அவர் வாழ்ந்த இடத்தை சென்று பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆசை. ஆசை மிகுதியால் வாய்ப்பு கிடைக்காதா? என்று ஏங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களுக்கெனவே வாய்த்தது போல அவர்கள் இருந்த பங்கின் பங்குத் தந்தை புனித பயணம் மேற்கொள்வதற்கான ஏற்பாடுகளைச் செய்தார். தந்தை அவர்களிடம் தங்களுடைய பெயர்களை கொடுத்துவிட்டு ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து வாழ்ந்த இடங்களைப் பார்ப்பதற்கு மிகவும் ஆசையுடனும் ஆவலுடனும் இந்த கணவன்-மனைவி பலரோடு சேர்ந்து பயணப்பட்டார்கள். நல்ல முறையில் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து வாழ்ந்த இடத்திற்கு வந்து சேர்ந்தார்கள். அவர்களுக்குள் ஒரு இனம் புரியாத மகிழ்ச்சி. எதையோ சாதித்தது போன்ற ஒரு உணர்வு. பல நாள் ஏக்கம் இன்று நிறைவேறி விட்டது என்ற ஒரு எண்ணம். அந்த எண்ணத்தின் அடிப்படையில் திகைத்தவர்களாய் ஆண்டவர் நடமாடிய மண் இது என்று மண்ணைத் தொட்டு முத்தம் செய்தார்கள். ஒவ்வொரு இடமாக இயேசு இருந்த இடங்களையும், அவர் சென்ற பகுதிகளையும் பார்வையிடுவதற்காக கிளம்பினார்கள். வழியில் கணவர் திடீரென இதயத்தை பிடித்துக்கொண்டு மிகப்பெரிய சப்தத்தோடு கீழே சரிந்தார். மாரடைப்பு நோயினால் மரணித்தார் அங்கேயே. என்ன செய்வதெனத் தெரியவில்லை. மனைவி அழத் தொடங்கினாள். மனைவியோடு சேர்ந்து சென்றவர்கள் எல்லாம் அழத் தொடங்கினார்கள். இனிதாக துவங்கிய இந்த பயணம் இவ்வாறு மாறி விட்டதே என்ற எண்ணம் ஒரு புறம். என் கணவர் இங்கு வந்தா இறக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் மறு புறம். அழுது புலம்பினாள். ஆசையாக கிளம்பிய பயணம், அவளுக்கு மிகப்பெரிய இடியாக அமைந்தது. அழுதுகொண்டே இருந்தாள். சுற்றி இருந்தவர்களும் சில மணி நேரம் அழுதார்கள். பிறகு, நடந்தது நடந்தாகி விட்டது. இனி நடப்பதை பற்றி யோசிப்போம். என்ன செய்யலாம்? இவரை எங்கு அடக்கம் செய்யலாம்? என பேசத் தொடங்கினார்கள். உடனே ஓடிச் சென்று அங்கிருந்த காவல் அதிகாரிகளுடனும் ஆலோசனை நடத்தினார்கள். பங்கு தந்தை அதனை முன்னெடுத்தார். சிறிது நேரப்
பேச்சுவார்த்தைக்குப் பிறகு அவர்கள் வந்து அந்த மனைவியை பார்த்து சொன்னார்கள், அம்மா! அழுது கொண்டே இருப்பதால் ஒன்றும் நடந்துவிடாது. இறந்துவிட்டார். இறந்தவரின் உடலை இதே மண்ணில் நாம் புதைத்து விட்டுச் சென்றால் 2 இலட்சம் ரூபாய் செலவாகும். அதே இந்த உடலை எடுத்துக் கொண்டு நாம் நமது ஊருக்கு செல்ல வேண்டும் என எண்ணினால் 5 இலட்சம் ரூபாய் செலவாகும். என்ன செய்யலாம்? முடிவெடுக்க வேண்டியது நீ தான். முடிவெடுத்து சொல். உன் முடிவுக்காக காத்திருக்கிறோம் என்று கூறிவிட்டு அனைவரும் மௌனமாக நின்றார்கள். சில மணிநேரம் சிந்தித்தாள். அழுதாள். பலரும் அறிவுரை கூறினார்கள். இறந்த இவரின் உடலை தூக்கிக்கொண்டு பயணிப்பதை விட இங்கே புதைத்து விட்டுச் செல்வது நலம் என்றார்கள். அவர்கள் அனைவரும் அவளுடைய பதிலுக்காக காத்து இருந்தார்கள். ஆனால் அந்த பெண்மணி சொன்னாள், எவ்வளவு ரூபாய் செலவானாலும் பரவாயில்லை. என் கணவனின் உடலை நாம் என்னுடைய ஊருக்கு எடுத்துச் செல்லவேண்டும் என்றாள். அவள் கூறிய வார்த்தைகளைக் கேட்டு திகைத்துப் போன அங்கிருந்த பலர் அவளிடம், ஏனம்மா! உன் கணவன் மேல் உனக்கு இவ்வளவு அதீத அன்பா? எலியும் பூனையும் போல் அல்லவா நீங்கள் இருந்தீர்கள். ஆனால் இறந்த அவரது உடலை நீ உன்னுடைய சொந்த ஊருக்கு எடுத்துச் செல்ல வேண்டும் என்று எண்ணுகிறாயே! உன்னை கண்டு நாங்கள் எல்லாம் வியந்து போகிறோம் என்று கூறினார்கள். அப்போது அந்த பெண்மணி அடக்கத்தோடு சொன்னாள், ஐயா! இதே மண்ணில் இறந்த ஒருவரை புதைத்தார்கள். மூன்றாம் நாளில் அவர் உயிர்த்தெழுந்து விட்டார். இவரையும் இங்கு அடக்கம் செய்து மூன்றாம் நாளில் உயிர்த்தெழுந்தார் என்றாள், என்னால் கண்டிப்பாக அதைத் தாங்கிக் கொள்ள முடியாது என்று கூறினாராம்.
இயேசுவின் உயிர்ப்பை குறித்து நகைச்சுவையாகவும் வேடிக்கையாகவும் பல கதைகள் உண்டு. அவைகளில் ஒன்றுதான் இந்த கதையும். ஆனால் இதில் இருக்கக்கூடிய ஒரு உண்மை என்ன என ஆராயும் போது, ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து உயிர்த்தார் என்பதே. இதைத்தான் இன்றைய முதல் வாசகத்தில் நாம் வாசிக்கக் கேட்கிறோம். ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து கொல்லப்பட்டு இறந்தார். அவரை கொலை செய்தது இந்த பரிசேயர்களும் சதுசேயர்களும் என்பதை துணிச்சல் பெற்றவர்களாய் சீடர்கள் அறிவித்தார்கள். ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்து இறந்து அடக்கம் செய்யப்பட்ட பிறகு, என்ன செய்வதென தெரியாமல் அச்சமுற்று நடுக்கமுற்று, இனி அவ்வளவுதான்! நாமெல்லாம் அவர் கூடவே உடனிருந்தவர்கள் என தெரிந்தால் நம்மைப் பிடித்துக் கொன்று போட்டு விடுவார்கள் என அஞ்சி நடுங்கி மூலையில் மாடி அறைக்குள் முடங்கிக் கிடந்த அவர்களுக்கு நம்பிக்கையை தருவதற்காக இயேசு பல வழிகளில் அவர் தன்னை வெளிப்படுத்தினார். அவற்றுள் ஒன்றைத் தான் இன்று நாம் வாசிக்க கேட்டோம். சீடர்களின் மத்தியில் இயேசு வந்து நின்று அவர்களோடு உணவருந்தினார் என்று.
அன்று அஞ்சி நடுங்கி முடங்கிக் கிடந்த சீடர்கள் எல்லாம் ஆண்டவர் இயேசுவின் உயிர்ப்பில் ஊக்கம் பெற்றவர்களாக ஆண்டவர் இயேசுவின் மீது கொண்ட அதீத நம்பிக்கையினாலும் அச்சங்களை களைந்து, கலக்கங்களை களைந்து துணிச்சல் பெற்றவர்களாக தங்களுடைய மனக் கண்களை திறந்து, நம்மோடு இதுவரை பயணித்த இந்த இயேசு என்ற மனிதன் மெய்யாகவே கடவுள். சொன்னது போல இறந்த மூன்றாம் நாள் உயிர்த்தெழுந்தார்.
இவரை பற்றி பேசுவதற்கு நாம் ஏன் அஞ்ச வேண்டும்? என்ற கேள்வியை தங்களுக்குள் எழுப்பியவர்களாக, யார் அவரை கொன்றார்களோ அவர்களுக்கு முன்பாகவே போய் நின்று, அவர்களிடமே, இயேசு கிறிஸ்துவை நீங்கள் கொன்றொழித்தீர்கள். இறந்த அவரைக் கடவுள் உயிர்த்தெழச் செய்தார். நீங்கள் இயேசுவை கொன்றது அறியாமையினால். அதனால்தான் அவர் கல்வாரியிலும் நம்மை மன்னித்துச் சென்றார். இன்றும் நம்மை மனம் மாறிடவும் நற்செய்தியை அறிவிக்கவும் அழைப்பு தருகிறார் என்ற செய்தியினை துணிவோடு அறிவித்தார்கள். தாங்கள் அறிவித்தவைகளை தங்கள் வாழ்வில் செயலாக்கப்படுத்தினார்கள்.
நம்மில் பலர் பல நேரங்களில் நாம் அனைவரும் ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவின் கட்டளைகளின்படி வாழுகிறோம். ஆண்டவர் இயேசுவை முன்னிறுத்தி பயணிக்கிறோம் என்று சொல்லுகிறோம். நமது சொல்லும் செயலும் ஒன்றாக இருக்கிறதா? என்ற கேள்வி தான் இன்று நம்மிடையே எழுப்பிப் பார்க்க வேண்டிய ஒன்றாகிறது.
அனுதினமும் திருப்பலியில் கலந்து கொள்கிறோம்.திருப்பலியில் குருவானவர் அப்பத்தையும், கிண்ணத்தையும் உயர்த்தி மன்றாடி விட்டு சொல்லுவார்
இது விசுவாசத்தின் மறைபொருள் என்று.... உடனே நாம் அனைவரும் இணைந்து என்ன சொல்லுவோம்?
ஆண்டவரே நீர் வருமளவும்...
உமது இறப்பினை அறிக்கை இடுகின்றோம்.....
உமது உயிர்ப்பினை எடுத்துரைக்கின்றோம்... என கூறுகிறோம்.
உண்மையில் நாம் ஆண்டவர் இயேசுவின் இறப்பை அறிக்கையிடுகின்றோமா? உயிர்ப்பை எடுத்துரைக்கின்றோமா? என்ற கேள்வியை எழுப்பி பார்ப்போம்.வெறுமனே இயேசுவின் கட்டளைகளை நாங்கள் கடைபிடிக்கிறோம் என சொல்லிக்கொண்டு செயலில் ஈடுபடாமல் இருப்பவர்கள் பொய்யர் என இன்றைய இரண்டாம் வாசகம் கூறுகிறது. பல நேரங்களில் நமது ஜெபம் என்பது வெறும் வாய் வார்த்தைகளாக தான் இருக்கின்றன அவை செயலாக்க படுவதில்லை.
ஆண்டவர் இயேசுவின் உயிர்ப்பு அச்சத்தில் இருந்தவர்களுக்கு, அச்சத்தை நீக்கியது. எப்படி நடுக்கமுற்ற சீடர்கள் ஆண்டவர் இயேசுவின் உயிர்ப்பில் நம்பிக்கை கொண்டு அவரைப் பற்றிய நற்செய்தியை படைப்பிற்கெல்லாம் சென்று அறிவிக்க வேண்டுமென பயணப்பட்டு ஆண்டவர் இயேசுவின் நற்செய்தியை அறிவிப்பதற்காக தங்களுடைய இன்னுயிரை ஈந்தார்களோ, அவர்களைப் போல நாம் நமது வாழ்வில் நமது குடும்பத்தில் ஆண்டவர் இயேசுவைப் பற்றிய நற்செய்திகளை நமது குழந்தைகளுக்கும், நம் நம்மைவிட வயதில் இளையவர்களுக்கும், ஆண்டவர் இயேசுவினுடைய செய்தியை நமது குடும்பத்தில் உள்ள ஒவ்வொருவருடனும் அனுதினமும் அறிக்கையிடுவோம்.அது குடும்ப ஜெபமாகவோ அல்லது ஜெபமாலையாகவோ இருந்தால் இன்னும் சிறப்பு.... அடுத்தவருக்கும் ஆண்டவர் இயேசுவைப் பற்றி எடுத்துரைப்போம். ஆண்டவர் இயேசுவின் கட்டளைகளின்படி வாழ்கிறோம் எனச் சொல்லாமல் வாழ்ந்து காட்டுவோம். அப்போது இறைவன் நம்மை ஆசீர்வதிப்பார். அதற்கான துணிவை இந்த உயிர்த்த ஆண்டவர் எப்படி அந்த சீடர்களுக்கு தந்தாரோ அது போல நமக்கும் தருவார் என்ற நம்பிக்கையோடு
1 பேதுரு 5 ஆம் அதிகாரம் 6 முதல் 7 வசனங்களின் அடிப்படையில் "கடவுளின் வல்லமை மிக்க கரத்தின் கீழ் உங்களைத் தாழ்த்துங்கள். ஏற்ற காலத்தில் அவர் உங்களை உயர்த்துவார்! உங்கள் கவலைகளையெல்லாம் அவரிடம் விட்டு விடுங்கள். ஏனென்றால் அவர் உங்கள் மேல் கவலை கொண்டுள்ளார்."
எனவே இன்றைய வாசகங்களின் அடிப்படையில் நமது மனக் கண்களை திறப்போம்,..
மனமாற்றம் பெறுவோம்.... ஆண்டவர் இயேசுவை பற்றி அறிவிப்பதற்கு துணிச்சல் கொண்டவர்களாக துணிந்து செயல்படுவோம்.....
வெறும் சொல்லோடு மட்டுமில்லாமல் ஆண்டவர் இயேசுவைப் பற்றி நமது குடும்பங்களில் அனுதினமும் உரையாடி செயலில் வெளிக்காட்டுவோம்,
நாம் ஆண்டவர் இயேசுவின் உண்மைச் சீடர்கள் என்பதனை..
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக